Manuel María
Idioma
meu, homilde, nidio, popular,
labriego,
suburbial e mariñeiro
que
fas avergoñar
ó
burgués, ó señorito i o tendeiro:
levas
sangue do povo
e
raigañas escuras
que
anuncian un día novo
sin
mágoas nin tristuras.
Idioma
proscrito,
asoballado,
soterrado,
refugado,
negado
como
a probeza i o delito,
fala
do emigrante e do maldito:
soio
resoas nos lares
das
xentes populares.
¡Ti
tés que rexurdir puro,
poderoso,
enteiro
pra
erguer noso futuro
de
povo ausoluto e verdadeiro!
No hay comentarios:
Publicar un comentario